Moeilijk gesprek
voeren

Moeilijk gesprek voeren

Op het werk zul je wel eens te maken gehad hebben met het voeren van een moeilijk gesprek zoals het ontvangen van kritiek van je teamleid(st)er, een conflict met een klant, een collega die je irriteert of die half werk aflevert.

Dit zijn allemaal gesprekken waar je geen zin in hebt. Wanneer je verwacht een gesprek lastig en ingewikkeld zal verlopen, biedt Geweldloze Communicatie je stappen die waarschijnlijk tot meer tevredenheid zullen leiden. De stappen zijn in drie fasen opgedeeld:

• de voorbereiding,
• het gesprek zelf en
• de evaluatie na afloop.

Een goede voorbereiding is het halve werk

Verzeker je in de voorbereiding op een moeilijk gesprek dat je van tevoren het vijandbeeldproces hebt doorlopen. Als je verwacht dat het gesprek moeilijk zal verlopen, zou je weleens oordelen en opvattingen over de ander kunnen hebben, gebaseerd op eerdere ervaringen. 

Het doorlopen van het vijandbeeldproces – zelfempathie voor je zelfoordelen en stille empathie voor de ander – kan de intense emotionele lading transformeren de je anders tijdens het gesprek zou hebben. Een lading die ertoe zou kunnen leiden exact dat te creëren wat je niet wilt, met name in het geval als je niet volgens je denkbeelden wilt handelen.

Een deel van je gelooft bijvoorbeeld dat de ander je niet eerlijk zal behandelen. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken: “Nou ik zal maar niet zeggen hoe oneerlijk hij me behandelt.” vergroot je in feite de kans dat je oordeel op een bepaalde manier er toch doorheen zal sijpelen. Wanneer je het vijandbeeldproces doorloopt laat dit je weer de mens in de ander zien, waardoor je in staat bent om jezelf weer te verbinden met je eigen behoeften.

Plan een zelfempathie sessie

Vlak voordat je aan het gesprek begint wil je misschien tijd reserveren voor zelfempathie. Bij moeilijke situaties kunnen doorgaans zorgen en spanningen optreden. Door op het gesprek vooruit te lopen kan het inplannen van een zelfempathiesessie, in het bijzonder samen met iemand die je vertrouwt en steunt, je helpen aanwezig te zijn wanneer je aan het gesprek begint. Handig is om voor het gesprek je intenties vers in je geheugen te prenten door deze op een vel papier, je hand of op een schrijfblok te noteren, zodat je je er tijdens het gesprek aan kunt herinneren.

Het daadwerkelijke gesprek

Tijdens het daadwerkelijke gesprek wil je zo goed mogelijk aanwezig blijven en niet alleen op een draaiboek vertrouwen waar je niet in detail aan trouw kunt blijven. 

Met je intenties vers in je geheugen, in plaats van in een draaiboek, ben je in staat om de spontaniteit en flow te handhaven die de ander waarschijnlijk van je verwacht. Als je in staat bent je tijdens het gesprek voortdurend zelfempathie te geven, helpt dit je om in contact te blijven met je behoeften. Aan het begin van je leertraject is het echter al een enorme uitdaging om met zoveel aanwezigheid als mogelijk in een gesprek te blijven zitten.

Na afloop

Houd na afloop van het gesprek er rekening mee dat een stortvloed aan verschillende gedachten over jezelf, de ander en de situatie door je heen kan gaan. Probeer daarom tijd in te plannen voor zelfempathie. Gedurende die tijd kan je, terwijl je aan het verloop van het gesprek terugdenkt, de behoeften vieren die vervuld werden en rouwen om de behoeften die onvervuld bleven, en gissen naar de behoeften van de ander. Daarna kan je overschakelen naar het achterhalen en benoemen van wat je tijdens het verloop van  het gesprek geleerd hebt.

Tijdens dit leerproces kan je het verloop van het gesprek nog eens doorlopen. hetzij in gedachten of weer in een rollenspel met iemand. Speel het rollenspel zoals je gewild had dat het had moeten verlopen. Op deze manier creëer je een neuraal netwerk dat de informatie in je brein op een dusdanige manier opslaat zodat je deze bij een vergelijkbare situatie sneller tot je beschikking hebt.