gemiddelde leestijd ca. 7 min.
De drie soorten
verzoeken
In Geweldloze Communicatie bestaan drie soorten verzoeken. Alle drie hebben ze gemeen dat het verzoeken zijn en geen eisen. Wat is het verschil?
gemiddelde leestijd ca. 7 min.
In Geweldloze Communicatie bestaan drie soorten verzoeken. Alle drie hebben ze gemeen dat het verzoeken zijn en geen eisen. Wat is het verschil?
"Sommige mensen vrezen de kwetsbaarheid die ze zullen ervaren als ze vragen om wat ze werkelijk nodig hebben."
Ike Lasater Tweet
Heb je ooit een vergadering verlaten met onduidelijkheid over de uitkomst of de vervolgstappen? Of had je een meningsverschil met je teamleider of teamlid over een taak? Een verzoek doen vormt de basis voor veel activiteiten binnen een team en toch weten maar weinig mensen hoe ze duidelijk kunnen zijn, wat tot een aanzienlijke hoeveelheid miscommunicatie en conflicten op de werkplek leidt.
In dit artikel wordt het onderscheid beschreven tussen de drie soorten verzoeken binnen Geweldloze Communicatie. Alle drie hebben ze gemeen dat het verzoeken zijn en geen eisen. Wat is het verschil?
Eisen: expliciet of impliciet dreigen met fysieke of emotionele gevolgen als iemand niet doet wat gevraagd wordt.
Verzoeken: anderen vragen iets te willen doen waarvan je hoopt dat het je eigen behoeften zal vervullen, maar eveneens heel belangrijk ook de behoeften van de ander.
Hier zijn de drie soorten verzoeken:
vragen om een gedragsverandering, van een ander of van jezelf. Dit zijn verzoeken die – mits aan ze wordt voldaan – je behoeften zullen vervullen. Enkele voorbeelden:
“Zou je me een glas water willen geven?“
“Zou je me jouw mening over het voorstel willen vertellen?”
“Zou je mij het verslag vrijdag om 17.00 uur willen overhandigen?“
Deze twee soorten verzoeken vragen mensen je te vertellen wat zij jou zojuist hebben horen zeggen of hoe zij zich voelen toen ze hoorden wat je zojuist zei.
Een van de blijvende inzichten van Marshall Rosenberg is, dat je mensen kunt dwingen te doen wat je wilt, maar niet om de redenen waarom jij dat wilt. Wanneer je een verzoek doet, dan vraag je aan anderen enerzijds te doen wat je van hen vraagt en anderzijds dat de anderen het alleen doen als zij hun behoeften hierbij ook vervullen.
Dit lijkt omslachtig. Waarom kan bijvoorbeeld iemand op het werk, die verslag aan jou doet, niet gewoon doen wat je hem of haar opdraagt. In sommige werksituaties is dit de afspraak. Wanneer brandweerlieden bijvoorbeeld naar een brandhaard gaan is er slechts één brandweerman de commandant en de andere brandweerlieden bij de brand doen wat hen wordt opgedragen.
Maar zelfs in deze situatie zijn brandweerlieden verantwoordelijk voor hun eigen veiligheid en voor de veiligheid van anderen en zullen daarom een instructie van de commandant in twijfel trekken die levens onnodig in gevaar kan brengen. Ook in deze werksituaties zijn er meestal methodes voor beoordeling en evaluatie om er voor een volgende keer uit te leren.
Als je je zorgen maakt dat het langer kan duren om verzoeken te doen in plaats van eisen te stellen, vraag jezelf dan af: “Bespaart het me later tijd als ik er nu tijd aan besteed?” Over het algemeen ontstaan er ongewenste gevolgen die voortvloeien uit het stellen van eisen. Wil je dat de ander gewoon doet wat je zegt, of wil je ook dat hij er belang bij heeft bij wat hij doet? Wil je deel uitmaken van een team dat samenwerkt? Als dit het geval is vraag je dan af of je door een verzoek te doen, in plaats van een eis te stellen, veel meer krijgt van wat je wilt.
Er zijn momenten waarop je ervoor kiest om fysieke of emotionele macht te gebruiken. Een eenvoudig voorbeeld is wanneer een tweejarige op het punt staat de straat op te rennen, en je handelt door het kind fysiek in veiligheid te brengen. Je zult niet eerst, voordat je handelt, een gesprek hebben over zijn behoeften en jou behoeften, hoewel je dat gesprek misschien achteraf met de peuter hebt die je in veiligheid gebracht hebt.
Als je toch hebt besloten om een eis te stellen (in plaats van een verzoek te doen), stel je dan eerst de volgende vragen:
Een van de wonderlijke dingen aan verzoeken in Geweldloze Communicatie is, dat je van tevoren niet weet of je een verzoek hebt gedaan. Je kunt zo duidelijk mogelijk zijn voordat je het verzoek doet en de taal gebruiken die aangeeft dat je een verzoek wilt doen, maar je weet het pas zeker nadat je het hebt gedaan en ziet hoe je reageert op het ontvangen van een ‘nee’.
Je weet pas echt dat je een eis hebt gesteld als je reageert door de ander met fysiek of emotioneel geweld te dwingen te doen wat je wilt, zoals het opwekken van schaamte, schuldgevoel of door te dreigen met straf.
Psychologische veiligheid vormt de basis voor het doen van heldere verzoeken of vragen om wat je nodig hebt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipiscing elit dolor
John Doe Tweet
Hoe kun je Geweldloze Communicatie inzetten voor persoonlijke groei en het formuleren van heldere verzoeken? Eigenlijk, heel eenvoudig! Het leerproces is de weg …
Je kunt het leerproces meteen starten door je aan te melden voor een gratis online leertraject, waarbij inspiratie en leerplezier voorop staan.
Woorden die werken & Effectief samenwerken, Geweldloze Communicatie voor op de werkplek
Net dat beetje extra informatie voor nog meer tevredenheid en succes.
Auteur: Ike Lasater
Mens en Communicatie is in Nederland en Vlaanderen een belangrijke voorvechter en uitgever van boeken over Geweldloze Communicatie.
Geweldloze Communicatie is een fantastische aanvulling op je persoonlijke gewoonte, je diepste drijfveren helder te krijgen, moedig te leren vragen wat je wilt, conflicten op te lossen, relaties te verdiepen en wederkerig tevredenstellende oplossingen met anderen te bedenken.
Met onze boeken over persoonlijke groei en ontwikkeling kun je
Of je nu al een tijd aan het leren bent of helemaal aan het begin staat om Geweldloze Communicatie te leren, Mens en Communicatie heeft een veelvoud aan boektitels over Geweldloze Communicatie, in het onderwijs, voor de opvoeding en op de werkplek die jou en de mensen om je heen helpen je emotionele intelligentie, interpersoonlijke en communicatieve vaardigheden te ontwikkelen.